Tersorium - Çubuk Üzerindeki Sünger

"Çubuk üzerindeki sünger" olarak da bilinen xylospongium veya tersorium, eski Romalılar tarafından dışkılamadan sonra anüslerini silmek için kullanılan, deniz süngeri ile tahta bir çubuktan oluşan bir hijyen aletiydi.

Tersorium, umumi tuvaletleri kullanan insanlar tarafından paylaşılıyordu. Süngeri temizlemek için onu bir kovada su, tuz veya sirkeyle yıkarlardı. Burası bakteriler için bir üreme alanı haline geldi ve tuvaletleri kullananlar arasında tifo ve kolera gibi hastalıkların yayılmasına neden oldu.

Klasik antik çağda tersorium tuvalet fırçası olarak kullanılabiliyordu.

Ostia'daki Yedi Bilge Hamamı'nda, 2. yüzyıldan kalma bir fresk, terimin bilinen ilk sözü olan yazıt (u)taris xylosphongio'yu içermektedir. Ayrıca 2. yüzyılın başlarında Claudius Terentianus'un babası Claudius Tiberianus'a yazdığı papirüs mektubunda bir cümlede xylespongium terimi kullanılmıştır.

Birinci yüzyılın ortalarında Romalı filozof Genç Seneca, bir Germen gladyatörün sopaya bağlı süngerle intihar ettiğini bildirdi. Seneca'ya göre gladyatör bir amfi tiyatronun tuvaletine saklandı ve tahta sopayı yemek borusuna iterek boğularak öldü.

Bu eski aletler, sirke veya tuzlu suya batırılmış sünger takılı bir çubuktan oluşuyordu. Toplumsal olarak kullanılan mütevazı tersoriumların, dönemin umumi tuvaletlerinin tasarımını etkilediği düşünülüyor. Tuvaletlerde ayakların uzandığı yerdeki küçük olukların, sürekli akan su kaynakları olduğu düşünülüyor. Bu oluklar, tersoriumları suya batırmak için kullanılıyor olmalıydı.