şiiri

Cümle eşya uykusundan uyandı, Uyan, hey gözlerim, gafletten uyan! Zikr ü tesbihünü kana boyandı. Uyan, hey gözlerim, gafletten uyan! Uyan uykusu çok gözlerim, uyan! Seller cuş eyleyüp bulanıp çağlar Cennet misâl olmuş bahçeler bağlar Seherde bülbüller ah edip ağlar. Uyan, hey gözlerim...

Eğer aşığın canı tutuşursa bu alemi ateşe verir. Ve bu köksüz evreni zerreler gibi dağıtır. Gök yüzünü yarar o ateş ne kevn baki kalır ne mekan Dünya karışır ve bu sevinç hüzne dönüşür. Güneş insanın canındaki nur gibi güçsüz olur. Namehremlere az şey sor mahremler az konuştuğu zaman...

Sen kokmayan gülü neyleyim, Neyleyim sensiz baharı? Sen doğmayan günü neyleyim, Neyleyim sensiz ben dünyayı? Senin tenine değmeden gelen yağmuru istemem, meltemi istemem. Seni parlayacaksa parlasın yıldızlar, Sana yanmayan yıldızı semalarda istemem. Bülbüller söyleyecekse seni söylesin, Senden...

Yavuz Sultan Selim Han bu beyiti Şah İsmail’e yazmıştır. Hikayesi şöyledir: Yavuz şiire, edebiyata ve satranç oynamaya meraklı biridir. Aynı şekilde Şah İsmail’de de bu özellikler vardır. Sarayında ünlü şairleri barındırır ve çok iyi satranç oynar. Bunu bilen Yavuz Şahın bu özelliğinden...

Bayburtlu Kızın Şiiri - Fışgı Yiyenin Enüği :D

Ege şivesi plotonik aşk şiiri...

Mevlana Sararken alnımı yokluğun tacı Silindi gönülden neşeyle acı Kalbe muhabbette buldum ilacı Ben de müridinim işte Mevlana Edebe set çeken zulmeti deldim Aşkı içten duydum, arşa yükseldim Kalpten temizlendim, huzura geldim Ben de müridinim işte Mevlana