1. Yönetimin din adamları tarafından gerçekleştirildiği siyasi toplum düzeni.
2. Yasama, yürütme ve yargı fonksiyonlarına ilişkin bütün devlet gücünün, ancak ilahî kaynaklı olması hâlinde geçerlilik ve hukukilik kazanacağını savunan ve bu gücün sadece Tanrı’nın yeryüzündeki vekilleri tarafından kullanılabileceğini öngören siyasi düşünce.
2. Yasama, yürütme ve yargı fonksiyonlarına ilişkin bütün devlet gücünün, ancak ilahî kaynaklı olması hâlinde geçerlilik ve hukukilik kazanacağını savunan ve bu gücün sadece Tanrı’nın yeryüzündeki vekilleri tarafından kullanılabileceğini öngören siyasi düşünce.
