namahrem

1. Mahrem olmayan, yasak olmayan, el, yabancı. “Ruhumun senden İlahî, şudur ancak emeli,/Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.” (M. A. Ersoy)
2. Evlenilmesi dinen yasak olmayan yani birinci dereceden akraba sayılmayan kişi.