bilmek

* Bir şeyi anlamış veya öğrenmiş bulunmak.
* Bir bilim veya sanat dalında yeterli olmak.
* Bir iş yapmaya alışmış olmak, elinden gelmek.
* Tanımak, hatırlamak.
* Sanmak, var saymak, farz etmek.
* Anlamak.
* Sorumlu tutmak.
* İnanmak.
* Bazen "işine gelmek", "uygun bulmak" anlamında da kullanılır.
* -a/-e ekli fiillerle yeterlik bildiren birleşik fiiller oluşturur.
* Saymak.
* Geniş zamanın olumsuz birinci tekil kişisi olarak bilmem biçiminde kullanılınca duraksama, şaşma, tereddüt anlamını verir.