Büyük Türkçe Sözlük
* eski olayları, bir yarar umarak veya başka bir amaçla yeniden ele almak.
* Avrupa, Asya ve Afrika'ya topluca verilen ad.
* Eski toplulukların bilim, edebiyat, din ve güzel sanatına ilişkin her türlü ürünü veya kalıntısı, asarı atika.
* eski sevgili, ilk göz ağrısı.
* hiçbir şeyi değişmemiş, eski durumunda kalmış.
* bir işi daha iyi bir duruma sokmaya çalışırken büsbütün bozmak.
* Günün düşünce ve yaşayışına ayak uyduramayan (kimse).
* Eski kafalı olma durumu.
* yadırganan bir yenilik yapmaya kalkışanlar için söylenir.
* Mesleğinde uzmanlaşmış olan kimse.
* Bir işin hileli yanlarını bilen ve kolay aldatılmayan kimse.
* Çok eski, iyice eski (şeyler).
* Yaşlandığı halde dinç (kimse).
* Herhangi bir işte eski ve tecrübeli olan (kimse).
* Türklerin İslamiyet'i kabulünden sonra kullanmaya başladığı ve 1928 yılında Latin alfabesine dayalı yeni Türk harflerinin kabulüne kadar geçen...
* Biraz eski, çok yeni olmayan.
* Her türlü eski eşya alım satımıyla uğraşan kimse.
* Eskimiş ayakkabıları onaran kimse.
* Eskicinin işi.
* Geçmiş zamanlarda, geçmiş çağlarda, geçmişte, mukaddema.
* eski çağ insanları, eski kuşaklar, bizden önce yaşayanlar.
* eski eşya.
* Eskileşmek işi.