Büyük Türkçe Sözlük
* genellikle evlenmek için anlaşıp kesin karar vermek.
* Sözü edilen, üzerinde konuşulan şey.
* konuşulmak, konuşmak
* Serbestçe konuşulacak yer.
* Sözün gelişi.
* dedikodu yapılmak veya bir işhoşkarşılanmamak.
* Bir çıkar sağlamak için bir kimseyi övme.
* Bir konuda bilgisi veya yetkisi olan kimse.
* bir konuda konuşma yetkisi olmak.
* bir toplulukta konuşma yapma zamanı.
* bir konudan konuşurken hemen arkasından türlü konulara geçmek.
* Sözün gelişi, örneğin, meselâ.
* söz dinlemek.
* Söz söylemesini bilen veya ağzına söz yakışan kimse.
* Bir dildeki sözlerin bütünü, söz hazinesi, söz dağarcığı, vokabüler, kelime hazinesi.
* bir işi yapacağını kesinlikle bildirmek.
* Söz düellosu.
* Müzik parçalarının metnini yazan kimse, güfteci.
* Ses çıkarma yeteneği kaybolmadığı hâlde istenilen sözü bulup söyleyememe hastalığı, afazi.
* hakkında hiçbir şey söylenilemez.