Büyük Türkçe Sözlük
* Söyleyiş, söyleniş, telâffuz.
* İfade, kalıplaşmış, klişeleşmişsöz.
* Söylemek işi.
* bir kimse veya bir konu ile ilgili olarak iyice düşünmeden, gelişigüzel konuşmak.
* Düşündüğünü veya bildiğini sözle anlatmak.
* Bir düşünceyi ileri sürmek, ortaya atmak.
* Bir şeyin yapılmasınısözle istemek.
* Türkü, şarkıvb...
* utanılacak bir durumun açıklanmasısırasında kullanılır.
* Söylemsemek işi.
* Söyleniş özelliği taşımak
* Efsane.
* Söylenilmek işi.
* Söylenmek.
* Herhangi biri söylenmek.
* Söyleyiş, söylem, telâffuz.
* Söylenmek işi.
* Söylemek işi yapılmak.
* Çıkışmak, azarlamak, eleştirmek, sızlanmak.
* Ağızdan ağıza dolaşan, kesinlik kazanmayan haber, rivayet.
* Arkadaşça, dostça karşılıklıkonuşma, hasbıhâl, sohbet.
* Bir bilim veya sanat konusunu, konuşmayı andıran biçimde inceleyerek anlatan edebiyat...
* Söyleşmek işi.
* Karşılıklıkonuşmak, hasbıhâl etmek, sohbet etmek.
* Bir işin nasıl yapılması gerektiği konusunda konuşmak, müzakere etmek.
* Söyletmek işi.
* Söylemesine yol açmak.
* Söylemek zorunda bırakmak, itiraf ettirmek.
* Bir topluluğa düşünceler, duygular aşılamak amacıyla söylenen, uzunca, coşkulu ve güzel söz, nutuk, hitabe.